เจ้าแม่กวนอิมศักดิ์สิทธิ์ประทานพร วัดป่าพรหมยาน

เจ้าแม่กวนอิม (Quan Yin)

ตามตำนานได้เล่าขานกันมาว่า เจ้าแม่กวนอิม ตั้งแต่เดิมทีนั้น ได้ถือกำเนิดเป็นเจ้าหญิง ที่มีพระนามว่า “เจ้าหญิงเมี่ยวซัน” มีพระบิดา ที่เป็นกษัตริย์ พระนามว่า “เมี่ยวจวง” ปกครองราชอาณาจักรซิงหลิน ซึ่งเป็นดินแดนที่อยู่ในทะเลใต้ ตั้งแต่ครั้งโบราณกาลนานมาแล้ว ซึ่งในปัจจุบันได้จมหายอยู่ใต้ทะเลลึก และเจ้าหญิงเมี่ยวซันที่ว่านี้ ก็เป็นผู้ที่มีอุปนิสัยเมตตากรุณาต่อสัตว์ทั้งหลายตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ มีพระหฤทัยฝักใฝ่ใจที่จะออกบวชเพื่อหลุดพ้นจากทุกข์ตามคำสอนของพระพุทธศาสนา แต่พระบิดาผู้เป็นกษัตริย์ที่มีพระนามว่า เมี่ยวจวง เป็นผู้ที่มีจิตใจโหดร้าย ชอบการเข่นฆ่าทารุณ และโปรดปรานในเรื่องการทำศึกสงคราม ไม่เห็นดีด้วย กลับบังคับให้เจ้าหญิงเมี่ยวซัน เลือกคู่ครอง

แต่ถึงกระนั้นเจ้าหญิงเมี่ยวซันก็ยังยืนกรานที่จะออกบวชให้ได้ ไม่ว่าพระบิดาจะเกลี้ยกล่อมด้วยอุบายต่างๆ นานา ก็ไม่สามารถเปลี่ยนความตั้งใจของเจ้าหญิงเมี่ยวซันได้ เป็นเหตุให้พระบิดาผู้มีจิตใจที่โหดร้ายทารุณ เกิดความพิโรธอย่างรุนแรง ที่พระธิดาไม่ทรงทำตามคำสั่งของพระองค์ จึงได้ออกคำสั่งให้ประหารเจ้าหญิงเมี่ยวซันผู้เป็นพระธิดาด้วยการรัดคอ

ทันทีที่ เจ้าหญิงเมี่ยวซันได้สิ้นลมหายใจ ในกาลครั้งนั้น พระภูมิเจ้าที่ก็ได้แปลงร่างเป็นเสือมารับร่างเจ้าหญิงเมี่ยวซันไปอยู่ที่เกาะศักดิ์สิทธิ์แห่งทะเลตะวันออก ทำให้เจ้าญิงเมี่ยวซันฟื้นคืนชีพกลับมาอีกครั้ง และที่เกาะศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ เจ้าหญิงเมี่ยวซัน ก็ได้บำเพ็ญเพียรภาวนาจนบรรลุโพธิญาณ รู้แจ้งในสัจธรรมทั้งปวง

ต่อมากษัตริย์เมี่ยวจวงผู้เป็นพระบิดาได้ทรงประชวรเป็นโรคผิวหนัง เกิดแผลพุพองและเน่ามีน้ำเหลืองทั่วร่างกาย รักษาอย่างไรก็ไม่หาย และในครานั้นเอง เจ้าหญิงเมี่ยวซันผู้มีญาณหรือการหยั่งรู้เหนือปุถุชนคนธรรมดา ก็ได้รับรู้ด้วยญาณวิเศษว่า พระบิดาทรงประชวรด้วยผลแห่งกรรมที่ทำมา และทรงมองเห็นหนทางที่จะนำพระบิดาให้ก้าวพ้นจากทุกข์นี้ได้ จึงให้หลวงจีนซันไฉ่ไปอาสารักษาโรค ด้วยการสละดวงตาและแขนทั้งสองข้างของพระองค์เอง เพื่อให้หลวงจีนซันไฉ่นำไปปรุงเป็นยารักษากษัตริย์เมี่ยวจวงผู้เป็นพระบิดาของตน และด้วยโอสถแห่งความกตัญญูอันหาที่เปรียบมิได้นี้ ทำให้กษัตริย์เมี่ยวจวง

ผู้เป็นพระบิดาได้หายจากโรคร้ายอย่างน่าอัศจรรย์ จึงเริ่มสำนึกในบาปกรรมที่ตนได้เคยทำไว้ และเลิกทำบาปทั้งปวง แล้วหันมาสร้างกุศลผลบุญ จนกระทั่งในกาลต่อมา กษัตริย์เมี่ยวจวงก็ได้สละราชสมบัติทั้งหมด แล้วออกเดินทางเพื่อดั้นด้นตามหาเซียนผู้เสียสละดวงตา และแขนเพื่อปรุงยารักษาตนเอง โดยที่ไม่รู้ว่าเซียนผู้นั้นคือใคร

จนกระทั่งความจริงปรากฏ และเป็นที่ประจักษ์ว่า เซียนผู้อุทิศแขนและดวงตามารักษาตนนั้น คือเจ้าหญิงเมี่ยวซัน ผู้เป็นพระธิดา และเป็นผู้ที่ตนสั่งประหารชีวิตในคราก่อนนั้น ก็เกิดความสะเทือนใจยิ่งนัก และได้ทรงสำนึกในบาปกรรมที่ตนได้เคยทำไว้ในอดีต จนเกิดดวงตาเห็นธรรมในบัดนั้น และด้วยความกตัญญูที่ส่งเสริมด้วยกุศลผลบุญที่เจ้าหญิงเมี่ยวซัน ได้บำเพ็ญเพียรไว้ ดลบันดาลให้ดวงตาและแขนทั้งสองข้างที่เสียสละนำไปปรุงเป็นยาเพื่อรักษาพระบิดาของตนเองนั้น กลับงอกขึ้นมาใหม่ได้อย่างน่าอัศจรรย์

และเจ้าหญิงเมี่ยวซัน ในครั้งโบราณกาลนั้น ก็ได้กลายเป็นพระโพธิสัตว์กวนอิม ที่คนให้ความเคารพนับถือ เป็นพระผู้ช่วยให้สัตว์โลกรอดพ้นจากความทุกข์ความเดือดร้อนทั้งปวง และเป็นที่เคารพสักการะสืบต่อมาจนกระทั่งในปัจจุบัน

( ***อ้างอิงจาก หนังสือ โครงการเผยแพร่วัฒนธรรมไทย-จีน และเขตสัมพันธวงศ์)